Κυριακή 24 Μαΐου 2015

Περί μοιχείας

Το να χωρίζεις για μοιχεία είναι παιδαριώδες και ανόητο. Υπάρχουν χίλιοι άλλοι λόγοι να χωρίσεις, όχι για αυτόν το λόγο. Το σώμα είναι ιδιοκτησία του φορέα του, όχι του/της συζύγου. Και το κάνει ότι θέλει, το διαθέτει σε όποιον γουστάρει, όποτε γουστάρει, και λογαρισμό δεν έχει να δώσει απολύτως σε κανέναν. Αν ο άλλος το εκλαμβάνει ως προσβολή στο πρόσωπό του, είναι διότι ασκεί δικαίωμα ιδιοκτησίας στο δικό σας σώμα.

Η ιστορία της μοιχείας, απο τη θεσμοθέτηση της ως παραβατικής συμπεριφοράς παλιότερα, όσο και από τις θρησκευτικές της καταβολές στην Αγία Γραφή και αλλού ακόμα παλιότερα, ήταν και είναι απολύτως συνυφασμένη με το κληρονομικό δίκαιο και αποσκοπεί μόνο στη διαφύλαξη και στη περιορισμένη μοιρασιά της ιδιοκτησίας του αντρός μετά το θάνατό του.

Η ιδιοκτησία του ως κληρονομιά έπρεπε να καταλείπεται σε συγκεκριμένους απογόνους του, κατά προτίμση προερχόμενους από νόμιμο γάμο, και όχι σε εξώγαμα μπάσταρδα, που ενδεχομένος να εμφανίζονταν ξαφνικά απο το πουθενά ως κληρονόμοι του.

Προκειμένου λοιπόν να αποφευχθούν οι έριδες και οι σφαγές μεταξύ των τέκνων για την κληρονομιά του μπαμπάκα, και να μην επιβεβαιώνουμε εις τους αιώνες εν τοις πράγμασι κάθε λίγο και λιγάκι αυτο που αργότερα ο Χόμπς θα μας χαρακτηρίσει ως homo homini lupus, για να μην σφαζόμαστε λοιπόν, έπρεπε να κρθεί το πήδημα με σύντροφο ξένο από τον επίσημο, ως αμαρτία , ως απαγόρευση αργότερα στον ΠΚ. 

Ευτυχώς πλέον η μοιχεία έχει καταργηθεί απο τον κατάλογο των ποινικώς κολάσιμων πράξεων σχεδόν όλων των πολιτισμένων χωρών του δυτικού κόσμου.

Ο λόγος είναι απλός. Eδώ και 100 χρόνια περίπου, οι γυναίκες επιτρέπεται να εργάζονται, άρα να έχουν δική τους περιουσία που θα μπορούν να κληροδοτήσουν με τη σειρά τους στους δικούς τους απογόνους. Εχασε ο άντρας το μονοπώλιο της κληροδοσίας.
Κάποτε βέβαια θα καταρηθεί, σε ένα περαιτέρω στάδιο εκπολιτισμού των κοινωνιών, το ξενοπήδημα και ως αμαρτία απο τα θρησκευτικά κείμενα.


Κάντε Σεξ με όποιον θέλετε, έιτε παντρεμένες είτε ελέυθερες, χωρίς ενδοιασμούς, χωρίς τύψεις. Από τη στιγμή που η γυναίκα χειραφετήθηκε, κοινωνικά, οικονομικά, πολιτισμικά, εξάλειψε και το αμάρτημα της μοιχείας.
ΥΓ (Να κάτι τέτοια παροτρύνω σε όλες και όλους, ακόμα και στην για 40 χρονια παντρεμένη μάνα μου, και παθαίνει απανωτά εγκεφαλικά η καημένη)